ข้อมูลงานวิจัย รายงานข้อมูล

งานวิจัยรื่อง ผลของการใช้ชุดกิจกรรมสานสมพันธ์สำหรับผู้ปกครองที่ส่งผลต่อวินัยในตนเองของเด็กปฐมวัยในเขตพื้นที่ภาคตะวันตก อบต.บางพรม
The effect of using Parents Relationship Activity Packages on Self-discipline of Pre-school Children in the Midwest Region of Thailand

นักวิจัย
หัวหน้าโครงการ : นางสาววิลาสินี ทองเเถบ
ผู้ร่วมวิจัย :
ผู้เชี่ยวชาญในพื้นที่ :
วัตถุประสงค์
1.เพื่อสร้างเเละหาประสิทธิภาพของชุดกิจกรรมสานสัมพันธ์สำหรับผู้ปกครองที่ส่งผลต่อวินัยในตนเองของเด็กปฐมวัย 2.เพื่อศึกษาการเปลี่ยนแปลงของวินัยในตนเองของเด็กปฐมวัยก่อนเเละหลังการได้รับการจัดกิจกรรมด้วยชุดกิจกรรมสานสัมพันธ์สำหรับผู้ปกครองที่ส่งผลต่อวินัยในตนเองของเด็กปฐมวัย
คำสำคัญ
วินัยในตนเองของเด็กปฐมวัย
บทคัดย่อย
พระราชดำรัสของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวพระราชทานแก่ผู้บังคับบัญชาลูกเสือ ตอนหนึ่งกล่าวว่า “การมีวินัย มีความสามัคคี และรู้จักหน้าที่ ถือกันว่าเป็นคุณสมบัติสำคัญประจำตัวของคนทุกคน แต่ในการสร้างเสริมคุณสมบัติ 3 ข้อนี้ จะต้องไม่ลืมว่า วินัย สามัคคี และหน้าที่นั้นเป็นได้ทั้งในทางบวกและทางลบ ซึ่งย่อมให้คุณหรือให้โทษได้มากเท่า ๆ กัน ทั้ง 2 ทาง เพราะฉะนั้น เมื่อจะอบรม จำเป็นต้องพิจารณาให้ถ่องแท้แน่ชัดก่อนว่าเป็นวินัยสามัคคีและหน้าที่ดีคือ ปราศจากโทษ เป็นประโยชน์ เป็นธรรม” (พระราชดำรัสของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวพระราชทานแก่ผู้บังคับบัญชาลูกเสือ 12 กรกฎาคม 2526 : ออนไลน์)ให้ความสำคัญด้านการมีวินัยสอดคล้องกับหลักการสำคัญของแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติฉบับที่ 12 (พ.ศ.2560-2564) ด้านหนึ่งกล่าวว่า “คนเป็นศูนย์กลางการพัฒนา” มุ่งสร้างคุณภาพชีวิตและสุขภาวะที่ดีสำหรับคนไทย พัฒนาคนให้มีความเป็นคนที่สมบูรณ์ มีวินัย ใฝ่รู้ มีความรู้ มีทักษะ มีความคิดสร้างสรรค์ มีทัศนคติที่ดี รับผิดชอบต่อสังคม มีจริยธรรมและคุณธรรม พัฒนาคนทุกช่วงวัยและเตรียมความพร้อมเข้าสู่สังคมผู้สูงอายุอย่างมีคุณภาพ รวมถึงการสร้างคนให้ใช้ประโยชน์และอยู่กับสิ่งแวดล้อมอย่างเกื้อกูล อนุรักษ์ ฟื้นฟู ใช้ประโยชน์ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมอย่างเหมาะสม (แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติฉบับที่ 12 (พ.ศ.2560-2564: 4) ปัจจุบันวินัยมีความสำคัญต่อคุณภาพชีวิตของบุคคลและสังคมอย่างมากและมีความจำเป็นยิ่งขึ้นในสังคมอนาคตที่มีความเจริญก้าวหน้าทางเทคโนโลยี ปรากฏว่าปัญหาของวินัยในสังคมไทยอยู่ในขั้นรุนแรงและน่าเป็นห่วง ยอมรับว่าคนไทยขาดวินัยในตนเอง แม้แต่เรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ เช่น การไม่เข้าแถวตามลำดับ การไม่ตรงต่อเวลา ผลัดวันประกันพรุ่ง ไม่ข้ามสะพานลอย คุยโทรศัพท์ในโรงภาพยนตร์ จนถึงเรื่องใหญ่ ๆ เช่นการฝ่าฝืนกฎจนเกิดอุบัติเหตุ การหนีภาษี การขาดประชุม ฯลฯ ดูจะกลายเป็นเรื่องธรรมดาของคนในสังคมไปแล้ว (อุมาพร ตรังคสมบัติ. 2542: 3) พฤติกรรมวินัยหรือระเบียบวินัยจึงมีความสำคัญต่อพัฒนาการของเด็กซึ่งได้แก่พฤติกรรมที่มีผลกระทบต่อเด็กในระยะยาว ถ้าไม่ได้รับการแก้ไขเสียแต่เริ่มแรกโอกาสที่จะประสบปัญหาชีวิตเมื่อเติบโตเป็นผู้ใหญ่ในอนาคตนั้นสูงมาก เช่น ปัญหาการเรียนล้มเหลว ปัญหาความก้าวร้าว ปัญหาความซึมเศร้าและปัญหาเข้ากับเพื่อนไม่ได้ (สำนักงานคณะกรรมการการประถมศึกษาแห่งชาติ 2540: 8) วินัยในตนเองว่าเป็นพื้นฐานของความรับผิดชอบการเคารพสิทธิของผู้อื่น การเอื้อเฟื้อแบ่งปัน การรอคอย การแก้ปัญหาของส่วนรวม สามารถควบคุมตนเองให้ปฏิบัติในสิ่งที่ถูกต้อง โดยใช้หลักของเหตุผล และคำนึงถึงประโยชน์ของสังคมโดยไม่ต้องมีผู้ใดมาคอยควบคุมบังคับ ซึ่งเป็นพื้นฐานสำคัญที่เอื้อต่อความสำเร็จของบุคคลและส่วนรวม (กรมวิชาการ. 2537ก : 10) วินัยในตนเองเป็นกระบวนการค่อยเป็นค่อยไปอาศัยการแนะนำอบรมสั่งสอนจากผู้อื่นตั้งแต่เยาว์วัยเด็กจะพัฒนาการบังคับตนเองได้ โดยได้รับการแนะนำอย่างดีในวัยเด็กให้เด็กเข้าใจบทบาททางสังคมและจากการดูแบบและเลียบแบบอย่างที่ปฏิบัติกัน เด็กสามารถตระหนักถึงความจำเป็นในการทำตามสังคม ประสบการณ์ที่เด็กได้รับในช่วงปฐมวัยมีอิทธิพลต่อการเสริมสร้างฐานความพร้อมในการพัฒนาทั้งทางด้านร่างกาย อารมณ์ จิตใจ สังคม สติปัญญา ตลอดจนบุคลิกภาพต่างๆ ต้องมีการอบรมสั่งสอนต่อเนื่องอย่างเหมาะสมจึงจะเกิดคุณธรรมหรือความดีได้ การจัดประสบการณ์สาหรับเด็กต้องอาศัยการจัดสิ่งแวดล้อมและกิจกรรมที่หลากหลายเพื่อให้เด็กได้รับการพัฒนาอย่างเต็มที่ในช่วงปฐมวัยตามตัวบ่งชี้ที่ 1 คือมีวินัยในตนเองและมีความรับผิดชอบ จากมาตรฐานที่ 4 ได้กล่าวในเรื่องของความมีคุณธรรม จริยธรรมและมีจิตใจดีงามในเด็กปฐมวัย (คู่มือหลักสูตรการศึกษาปฐมวัย, 2546, หน้า 31) ผู้วิจัยได้วิเคราะห์ข้อมูลจากการประชุมเชิงปฏิบัติการโครงการวิจัยเพื่อพัฒนาขีดความสามารถชุมชนท้องถิ่นจัดการตนเองพื้นที่ภาคกลางตะวันตก ระหว่างผู้วิจัยและผู้ที่เกี่ยวข้องกับศูนย์พัฒนาเด็กเล็กในพื้นที่ภาคกลางตะวันตกจำนวน 5 แห่ง ได้แก่ องค์การบริหารส่วนตำบลบ้านไร่ องค์การบริหารส่วนตำบลท่างาม องค์การบริหารส่วนตำบลบางพรม องค์การบริหารส่วนตำบลทุ่งบัว และองค์การบริหารส่วนตำบลสระกระเทียม ได้เล็งเห็นความสำคัญการวางรากฐานการพัฒนาของชีวิตของเด็กปฐมวัย เพราะการพัฒนาเด็กวัยนี้ควรเป็นการพัฒนาทั้งด้านร่างกาย อารมณ์-จิตใจ สังคม และสติปัญญา หากเด็กได้รับการพัฒนาอย่างเหมาะสมและสอดคล้องกับวุฒิภาวะเด็กก็จะสามารถก้าวไปสู่จุดมุ่งหมายอย่างมั่นคงพร้อมที่จะเติบโตเป็นบุคคลที่มีคุณภาพและต้องการของสังคม จากปัญหาการอบรมเลี้ยงดูบุตรหลานของคนในชุมชนนั้นมีหลายประเด็นที่น่าเป็นห่วง อาทิ ผู้ปกครองส่วนใหญ่อายุน้อยเป็นกลุ่มวัยรุ่นและขาดความรู้ในการอบรมเลี้ยงดูบุตรหลาน ปู่ ย่า ตา ยายมีทัศนคติยึดติดกับความเชื่อเดิม ๆ ขาดการสื่อสารกันของคนในครอบครัว ดังนั้นการพัฒนาควรเริ่มต้นจากบุคคลที่ใกล้ชิดกับเด็กมากที่สุดคือครอบครัวด้วยการส่งเสริมมีวินัยในตนเองให้กับเด็กปฐมวัยโดยมีบุคคลในครอบครัวเป็นต้นแบบและคอยชี้นำถ้าเด็กได้รับการฝึกวินัยในตนเองก็จะสามารถช่วยเหลือตนเองในชีวิตประจำวันได้ไม่ต้องพึ่งพาคนอื่น อดทนและรับผิดชอบต่อการทำกิจกรรมต่าง ๆ ให้สำเร็จด้วยตนเอง จากพระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติพุทธศักราช 2542 (แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2545 และ (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2553 ) และแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 12 พ.ศ. 2560-2564 จะเห็นได้ว่าทุกภาคส่วนของรัฐให้ความสำคัญกับผู้ปกครองอย่างต่อเนื่อง ทั้งนี้เพราะผู้ปกครองเป็นบุคคลที่ให้การเลี้ยงดูและมีความใกล้ชิดกับเด็ก ๆ มากที่สุด ต้องการให้ เด็ก ๆ มีอนาคตที่ดีและดำเนินอยู่ในสังคมได้อย่างมีความสุข ดังนั้นครอบครัวเป็นจุดเริ่มการเรียนรู้ของชีวิตลูก พ่อแม่เป็นครูคนแรกและเป็นครูที่ติดตามสอนลูกไปทุกช่วงวัย และพ่อแม่ ผู้ปกครองก็มีบทบาทสำคัญในการสั่งสอน ฝึกฝน อบรมบ่มนิสัยให้แก่เด็ก (สุมน อมรวิวัฒน์, 2545, หน้า180) มาตรา11 และ 12 ให้ความสำคัญกับผู้ปกครองในการจัดการศึกษาสำหรับเด็กโดยให้สิทธิหน้าที่แก่ครอบครัวและผู้ปกครองในการจัดการศึกษาโดยคำนึงถึงความต้องการของผู้ปกครองในการจัดการศึกษาสำหรับเด็กปฐมวัย (สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ. 2544 : 32) ดังนั้นจึงจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องอาศัยความร่วมมือกันระหว่างโรงเรียนกับผู้ปกครองในการจัดการศึกษาให้ดีขึ้น อันจะส่งผลไปสู่การเกิดประโยชน์สูงสุดต่อผู้เรียน และการมีส่วนร่วมอย่างแท้จริงจะเกิดขึ้นได้ หากผู้ปกครองตระหนักถึงการเป็นส่วนหนึ่งของโรงเรียน นอกจากนี้โรงเรียนควรเปิดโอกาสให้ผู้ปกครองและชุมชนได้เข้ามามีส่วนร่วมในการจัดการศึกษาของโรงเรียน เพื่อให้เกิดการมีส่วนร่วมอันจะช่วยให้ทุกฝ่ายเกิดความเข้าใจตรงกันและเห็นความสำคัญในการจัดการศึกษาร่วมกัน ซึ่งจะเกิดประโยชน์กับตัวผู้เรียนและยังเป็นการสร้างความสัมพันธ์อันดีระหว่างผู้ปกครองกับนักเรียน และร่วมกันสนับสนุนให้ผู้เรียนได้พัฒนาอย่างมีประสิทธิภาพ (พระชานนท์ จักรใจ และคณะ, พ.ศ. 2555, บทนำ) ด้วยเหตุนี้ผู้วิจัยจึงเห็นความสำคัญของการให้ผู้ปกครองมีส่วนร่วมในการสร้างวินัยแก่เด็กปฐมวัยตามความต้องการของผู้ปกครองและเพื่อให้ผู้ปกครองตระนักถึงการสร้างความสัมพันธ์ในครอบครัวด้วยกิจกรรมง่าย ๆ ในชีวิตประจำวันที่บ้าน ผู้วิจัยจึงการสร้างชุดกิจกรรมสานสัมพันธ์สำหรับผู้ปกครองที่ส่งผลต่อวินัยในตนเองของเด็กปฐมวัย เพื่อหาประสิทธิภาพและผลสัมฤทธิ์วินัยในตนเองของเด็กปฐมวัยและเป็นเครื่องมือในการสร้างความสัมพันธ์ในครอบครัว ซึ่งผลจากการวิจัยครั้งนี้จะช่วยให้ได้แนวทางในการปลูกฝังวินัยในตนเองให้แก่เด็กปฐมวัยในการช่วยเหลือตนเองในชีวิตประจำวันไม่ต้องพึ่งพาคนอื่น อดทนและรับผิดชอบต่อการทำกิจกรรมต่าง ๆ ให้สำเร็จด้วยตนเอง ซึ่งจะเป็นพื้นฐานในการควบคุมตนเองให้มีวินัยไปสู่ระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน และดำรงชีวิตในสังคมได้อย่างมีความสุข
เอกสารงานวิจัย
  1. บทสรุป

ผลการใช้ประโยชน์ในพื้นที่

Notes

ข้อมูลจากระบบ LRD : Local Research Development System.

ย้อนกลับ